ساختار لوله
در نسل قدیمی لوله ها که به صورت فلزی بودند در کاربرد های صنعت ساختمان مشکلاتی را مانند نفوذ پذیری در برابر اکسیژن موجود در آب و در نتیجه فرسودگی و پوسیدگی پمپ ها و تاسیسات مکانیکی را در بر داشت و لوله های پلیمری نیز محدودیت هایی در انتقال سیالات با حرارت بالا و همچنین تحمل فشار بالا را داشتند.
لذا محققین با تلفیق پلیمر و فلز به لوله های کامپوزیتی دست یافتند که جایگزین نسل قدیمی لوله ها شد. تلفیق پلی اتیلن از نوع شبکه ای PEX یا شبکه ای نشده با آلومینیوم، نسل جدیدی از لوله ها را به وجود آورد که در آن ها لایه آلومینیوم به وسیله چسب مخصوص در بین دو لایه PEX و یا PERT قرار میگیرد و لوله های پنج لایه PEX-AL-PEX و یا PERT-AL-PERT تولید می شوند.
ساختار این لوله ها همانطور که در تصویر رو به رو مشاهده میکنید در داخلی ترین لایه مواد PEX قرار دارد سپس چسب روی این مواد اکسترود میشود تا لایه سوم یعنی آلومینیوم به لایه PEX داخلی بچسبد تا به اینجا یک لوله سه لایه از PEX و چسب و الومینیومی که به صورت طولی جوش اولتراسونیک خورده است تشکیل شده است، مجددا بر روی لایه آلومینیوم چسب و بر روی چسب PEX به عنوان بیرونی ترین لایه اکسترود شده و بدین صورت لوله ۵لایه تولید می شود. لایه آلومینیوم ضریب انبساط حرارتی را کاهش می‌دهد و همچنین مانع عبور نور و اکسیژن شده و بدین صورت از تخریب تاسیسات جلوگیری می‌کند.